Malapit nang sumabog ang utak ni Miria dahil sa gabundok niyang takdang-aralin at mga proyekto. Kating-kati na siyang silaban ang mga nagkakapalang libro na kailangan pa niyang buklatin at pag-aralan upang may maisagot siya sa sunod-sunod na pasulit bukas.
Nakahiga siya sa malamig na semento ng kanyang kwarto habang lutang na lutang ang imahinasyon niyang abot hanggang kalawakan ng Andromeda. May biglang kumatok sa pinto kaya napabalikwas siya sa pagkakahiga. Siya lang mag-isa ang kasalakuyang nasa loob ng kanilang bahay dahil may lakad ang kanyang mga magulang kaya imposibleng may makapasok doon ng hindi niya nalalaman. Kinakabahan man, tumayo siya at binuksan ang pinto ngunit napalitan ang kanyang kaba ng pagtataka dahil wala siyang nakitang tao o naramdamang presensiya bagkus ay isang maliit na kahon lamang ang nadatnan niya sa sahig. Dali-dali niyang binuksan ang kahon ngunit wala itong laman, itinapon niya ito at babalik na sana siya sa pagkakahiga nang mapansin niyang biglang nag-iba ang anyo ng kanyang kwarto. Nagsulputan ang nagtataasang pader na gawa sa mga halamang di pamilyar sa kanya at biglang nabalot ng dilim ang paligid. Nakarinig siya ng isang nakakapanindig-balahibong boses na animo'y nanggagaling sa kailaliman ng lupa. "Ako si Daedalus, ang nagmamay-ari ng dimensiyong ito!. Sundin mo ang utos ko mortal na nilalang, nais kong subukin ang iyong tatag. Kailangan mong hanapin ang tamang daan palabas sa aking laberinto upang makabalik ka sa orihinal mong dimensiyon kundi, mabubulok ka at maaaring mamatay rito."
Nagsitayuan ang balahibo ni Miria dahilan ng labis na takot sa narinig na boses. Napuno ng katanungan ang kanyang isipan, "Paano ako napunta rito ?", "Paano kung di ako makalabas?", "Mayroon ba akong nagawang pagkakamali para danasin ito?". Bago pa man niya mahanap ang mga kasagutang bumabagabag sa isipan, hinila na siya ng kanyang mga paa patungo sa madilim na "maze". Sinundan niya ang kakarampot na liwanag sa makipot na daanang kanyang tinatahak. Halos mahilo si Miria dahil kanina pa siya ikit nang ikit sa loob ng madilim at nakakatakot na laberinto ngunit wala pa rin siyang matanaw na labasang maghahatid sa kanya pabalik sa dimensyong kanyang pinanggalingan.
Susubukan niya sanang gibain ang mga haligi kung di lang sana siya pagod nang may biglang naaninag siyang pintuan sa dulo ng makipot na daan. Bumilis ang tibok ng kanyang puso at nagmamadaling pumunta sa lugar na pinagmumulan ng kanyang pananabik. Nang marating niya ang pintuan, bigla siyang nahulog. Naglahong parang bula ang pintuan na kanyang dinaanan. Hindi man lamang siya nakaramdam ng sakit samantalang mataas ang kinabagsakan niyang lugar. Biglang nagsalita si Daedalus, "Malapit mo nang maabot ang kasarinlang minimithi, Hanapan ako ng dilaw na guryon at kapag natagpua'y katumbas nito'y susing magpapalaya sa iyo nang tuluyan."
Nabuhayan ng loob si Miria at agad na ipinagpatuloy ang paghahanap sa bagay na binanggit ng misteryosong lalaki. Hindi nahirapan si Miria dahil agad niyang natagpuan ang dilaw na guryon sa ibabaw ng isang sira-sirang lamesa. Kinuha niya ito buong tapang na sumigaw, "Daedalus! narito na ang dilaw mong guryon! Ibigay mo na sa'kin ang susi at nang makalabas na ako rito!". Walang emosyong sumagot si Daedalus, "Ipagpaumanhin mo mortal pero wala pa akong pinahintulutang lumabas mula sa aking laberinto kaya magdusa ka sa kahahanap ng daan palabas." "Anong sinabi mo?! pakawalan mo ako rito Daedalus!" galit na galit na sigaw ni Miria ngunit hindi na niya narinig pang muli ang boses ni Daedalus. Naglahong bigla ang lahat ng pag-asa na kanyang pinanghahawakan. Nahilamos niya ang kamay sa mukha at sunod-sunod na pumatak ang kanyang mga luha. Biglang dumilim ang paligid at nawalan siya ng ulirat.
Nagising si Miria dahil sa ingay ng katok na bumulabog sa kanyang pagkakatulog. Halos malaglag ang kanyang panga nang mapansin ang paligid, nakabalik na siya sa kanyang kwarto. Isa lamang bangungot ang sinapit kaya lumuwag ang pagkakasikip ng kanyang dibdib. Agad siyang bumangon at binuksan ang pinto sa pag-aakalang baka bumalik na ang kanyang mga magulang. Napasigaw siya at dali-daling sinarado ang pinto ng kwarto nang makita kung ano ang nasa labas.
Isang pamilyar na kahon na may nakasulat na mga katagang, "To Daedalus' Maze".
No comments:
Post a Comment